ประสบการณ์ลูก

March 18,12
ช่วงนี้ที่ไทยเป็นช่วงปิดเทอมภาคฤดูร้อน หรือเรียกอย่างหนึ่งว่าปิดเทอมใหญ่ เด็กบางคนก็ชอบที่ได้หยุดไปโรงเรียน เด็กบางคนที่เรียนอยู่ในวัยมัธยมปลาย ก็เครียดกับการเรียนพิเศษเพื่อเตรียมตัวเข้ามหาวิทยาลัยที่่มากมาย จนหาเวลานอนจะไม่มี

เด็กบางคนที่อยู่ในช่วงช้้นเรียน ม.ต้น และกำลังขึ้นม.ปลาย ก็เครียดกันตามๆ เด็กบางคนที่เรียนหนังสือเก่งๆ ก็ย้ายจากโรงเรียนเดิม ไปอยู่โรงเรียนเตรียมอุดมบ้าง ไปโรงเรียนมหิดลอนุศรณ์บ้าง และแต่ความสามารถของเด็กกันไป เด็กบางคนก็พึงพอใจอยู่กับโรงเรียนเดิมอย่างมีความสุข แต่ก็เครียดกับการเลือกแผนการเรียนที่แบ่งกลุ่มเด็กออกเป็นเด็กสายวิทย์ สายศิลป์คำนวน ศิลป์ภาษา ศิลป์สังคม และแล้วแต่ละโรงเรียนที่จะมีการกำหนดแผนการเรียนเพื่อมุ่งเน้นพัฒนาเด็กนักเรียนกันไป

ส่วนลูกสาว เมื่อสองวันก่อนก็เครียดกับการที่จะได้แผนศิลป์ภาษาญี่ปุ่นที่สมัครไหม และโรงเรียนก็มีมาตราฐานที่กำหนดการเรียนที่มีค่าเฉลี่ย 2.75 แต่ลูกสาวก็ได้เกินอยู่ 2.98 ก็ถือว่าพอใช้ได้ แต่ติดทีคะแนนหัวทะโมนเนี่ยละ ที่หนักใจ ว่าผลมติที่ประชุมครูจะให้ผ่านไหม เนื่องจากทางโรงเรียนชอบที่จะเก็บเด็กที่เรียบร้อยไว้ ส่วนที่แต่งกายไม่เรียบร้อย หรือสร้างชื่อแบบว่าไว้ ก็จะได้ทีที่ทางโรงเรียนเชิญออก แต่ก็รู้นะว่าลูกสาวไม่ถึงขั้นนั้น เพียงแค่ทะโมนนิดหน่อย แค่ครูชอบกระเซ้าเหย้าแหย่ แต่เป็นที่รักครูเสมอ

พอถึงวันที่ประกาศก็รอลุ้นผล..สรุปแล้วลูกสาวผ่าน ได้แผนศิลป์ญี่ปุ่น...โล่งอกแม่

และมีอยู่วันหนึ่งลูกก็เกริ่นๆว่าปิดเทอมนี้ ว่าอยากวาดภาพหาเงิน เก็บค่าขนม แม่ก็คุยว่าทำอย่างนี้สิ ทำอย่างนั้นสิ แต่ถ้าอยากวาดภาพ บอกว่าให้ไปเที่ยวถ่ายรูปที่วัดพระแก้ว คุยกับฝรั่งเป็นไกด์เล่น หาเรื่องแบบว่าสนุกในช่วงปิดเทอม

มาอีกละ เพิ่งจะลุ้นหายตกใจเกี่ยวแผนการเรียนที่ต้องต่อในระดับ ม.ปลายที่โรงเรียนเดิม ลูกสาวก็มาเล่าให้ฟังเมื่อเช้าว่า ศุกร์ เสาร์และอาทิตย์ที่ผ่านมาไปทำอะไรกันมา

เริ่มเรื่องที่ไทยมีคอนเสริต์วงจากเกาหลี ที่อิมแพ็ค ชื่อวงอะไรนะก็จำไม่ได้ ที่มีชื่อ JJ อะไรเนี่ย รวมกลุ่มเพื่อนได้อีกสองคน ไปวาดเฮนน่า ที่หน้างานคอนเสริต์ ลูกเล่า และก็มันส์ในอารมย์ไป แต่ใจแม่ตุ๊บตับ..ลูกชั้น เจ๋งจริงๆๆ

ลูกสาวเล่าต่อว่า วาดไปและก็เละไปในช่วงแรกๆ หมดค่าสีเฮนน่าไปเกือบสามพันบาท แต่ก็ดีที่ซื้อแท็คทูไปด้วย หมดเงินไปอีกสี่พันบาท วาดเละก็เลย หันไปขายแท็คทูกัน วันแรกขายกันอย่างสนุกสนาน เดินตะโกนกัน เห็นเงินนะ ลูกบอกว่า หายเหนื่อย คนมางานกันเยอะมาก...ขายแผ่นละ 20 บาท ก็ขายได้ แต่วันที่สองก็เริ่มที่ราคาเดิมอีก แต่เริ่มมีคู่แข่งแล้ว ก็เหลือ 15 บาท แล้ว ลูกบอกว่า เพิ่งจะเข้าใจว่า การหาเงินนะมันเหนื่อยกว่าจะได้นะแม่ สองวันได้ทุนคืนมาบ้างแล้ว พอเข้าวันที่สาม แทบหมดแรง..ลูกสาวเล่าไป หัวเราะไป ขายไป แถมไป บ้าง หลังๆลูกบอกว่าขี้เกียจแล้วละแม่..เริ่มแจกฟรีเลย  แม่ก็ได้แต่ยิ้ม

ลูกแม่นี้แน่จริงๆ ขอชมจากใจจริง ขอให้แค่เริ่มต้น และเรียนรู้ การเรียนจากประสบการณ์จริงครั้งนี้ จะทำให้ลูกแม่มองออกว่า การแข่งขันทางด้านการตลาดต้องทำอย่างไร การกำหนดราคาและตัวผลิตภัณท์ อีกมากมายที่เป็นตัวกำหนดสินค้า

รักลูกคนเก่งของแม่เสมอ..นะตัวเอง