กำลังใจจากลูก

Aug 27,2011 ไม่ได้คุยกับลูกมาหลายวัน เพราะลูกติดเรียนพิเศษ กว่าจะเลิกก็ดึกมาก การบ้านก็เยอะ สงสารลูกจังที่เรียนเหนื่อย แม่ก็ไม่ค่อยเข้าใจกับระบบการศึกษาที่ไทยเลยว่า ทำไมต้องเรียนกันหนัก แข่งขันกันมากมาย จำได้ว่า สมัยที่แม่เรียน การบ้านก็มีนะ แต่เราเรียนกันแบบไม่แข่งขันกันมาก ยังมีเวลา กระโดดน้ำคลองหน้าบ้าน เล่นตาเต กระโดดเชือกบ้าง แต่เด็กรุ่นนี้ ต้องนั่งเรียนในห้องสี่เหลี่ยมที่ติดพัดลมบ้าง ติดแอร์บ้าง บางที่ก็ต้องเรียนกับครูจากจากทีวีบ้าง ไม่มีเวลาแม้กระทั่งเล่น หรือออกกำลังกายอะไรเลย กลับถึงบ้านก็สลบคาโต๊ะกันหมด เออ.. เห็นแล้วอยากจะถอนหายใจเฮือกใหญ่แบบแรงสุดโต่งเลย แม่สงสารลูกนะ แต่แม่ก็ไม่สามารถปรับโครงสร้างการศึกษาที่ไทยได้ มีหน้าที่เดียว ก้มหน้าก้มตายอมรับสภาพ และอดทนไปนะคะลูกแม่ แม่เข้าใจและเป็นกำลังให้ลูกเสมอ
แม่ก็โม้ไปเรื่อยเปื่อย เมื่อพูดถึงเรื่องเรียนทีไร ก็เลือดสูบฉีดขึ้นหน้าทุกที และวันนี้ลูกสาวคนกลางก็รายงานว่า ผลสอบได้ที่หนึ่งของห้อง ได้ยินแล้วชื่นใจจริงๆ แต่คนเล็กของแม่ก็ไม่ทำให้แม่ผิดหวังครองแชมป์เลขสองหลักเสมอ แต่แม่ก็ไม่เสียใจนะคะลูก แม่ดีใจที่ผลสอบลูกไม่ตกแม่ก็พอใจแล้วละ ....

เออ..แต่ก็ต้องกลับมาเรื่องวันนี้แม่จะเจอศึกเฮลิเคนเข้าเมืองที่อยู่ ลูกแม่อยู่คุยกับแม่นานกว่าทุกครั้งที่เคยทำ แม่ดีใจมากนะที่ลูกแม่ส่งกำลังใจมาให้ แม่รักลูกคะ